Woonhuis Biesland, Den Haag
Dit nieuwbouwproject oogt als het meest vertrouwde beeld van een huis dat iedereen van kindsbeen af kent: een doosje met een dak erop. Dit vertrouwenwekkende basale en elementaire beeld wordt nog ondersteund door het materiaalgebruik: de donkere baksteen geeft een stevige en robuuste uitstraling. De gevel daarentegen is van hout, wat een meer landelijk beeld geeft, zij het wel in een eigentijdse jas.

In het midden van het huis is een ‘insnede’ gemaakt, met glas in alle zijden. Deze ‘insnede’ is tegelijkertijd het organisatorisch principe van het geheel, want het geeft meteen de indeling van het huis. Essentie van deze plek is dat het hier licht is. De linker en rechter gedeelten van het huis kennen meer beschutting.

Een van de vele bijzondere details is de onderkant van het dak, dat doorloopt in het plafond van de kamers. Het dak komt zo, in het middengedeelte, als het ware van buiten naar binnen. Je vind ditzelfde principe ook in de verbinding met de tuin terug: de bestrating loopt in het middengedeelte als het ware dwars door het huis heen. Daarmee komt de sfeer van buiten ook weer mee naar binnen.

Binnen ervaar je, door het effect van de ‘insnede’, een spel van open en besloten ruimten. Met dit ritme van binnen – buiten – binnen – zijn verschillende sferen en daarmee verschillende plekken voor wonen en werk gecreëerd. Terwijl je, dankzij het glas rondom de ‘insnede’, in de besloten werkkamer tochvisueel verbonden blijft met de woonkamer.

De zo ontstane zichtlijnen binnen, zijn strak en brengen evenwicht en elegantie; zo ontstaat ook een ritme in de binnenruimten zelf. Die ruimten zijn open, maar op zich wel gedefinieerd: de dingen hebben hun eigen plek.

Omdat er zo veel licht in het centrum van het huis is krijgt de hal, met de trap naar de verdieping met de slaapkamers en de badkamer, een heel bijzondere sfeer.

Door het licht dat schuin van boven, van de dakkapel, met de trap mee naar beneden komt, krijgt de hal werkelijk allure. Je merkt dat ook wanneer je de trap opgaat. Die weg naar boven wordt almaar interessanter, want je gaat steeds meer naar het licht toe. Pas bij de laatste trede kom je bij het uitzicht.

Ontwerp 2007 i.s.m. VBVP-architecten